Als de nacht, donker en stilte brengt.
en de ochtend, licht en geluid.
Maar als je dat nu eens mengt.
Dan krijg je het stille-licht of het donkere-geluid.
Het donkere-licht en het stille-geluid.
Dan krijg je alles waarvan ik hou.
En dat is jou.
De rust die ik dan vind.
Het is dat wat ons verbind.
Gebonden in deze stilte van de nacht.
Het is dit wat ons allemaal samen bracht.
Balou de beer is er weer.
Hij komt weer op mijn schoot gekropen.
Dat ik aan het schrijven was heeft die niet gesnopen.
Hij rekt zich languit op mijn papier.
Zo zegt die op zijn manier, hé zeg kijk eens hier.
Ik geef hem een knuffel en en zoen.
Dan staat die recht en gaat hij wat anders doen.
Ogen zijn de weerspiegeling van de ziel.
Zei spreken zonder woorden.
Zei vertellen de waarheid waar de leugen begint.
Ook al is de waarheid bikkel hard.
Het laat een stuk zien van je hart.
Zweven door de lucht.
zucht zucht.
Dansend op de maan.
Daar vloeit een traan.
Omhelsd in een droom.
meegaan in de stroom.
Dat had ik niet verwacht.
Of net wel gedacht.
Alles of juist niets.
Het is juist dat iets.
Zweven door de lucht.
Zucht zucht.
Je kunt me niet zien enkel horen.
Ik zit ergens helemaal van boven.
Ik praat maar alleen jij verstaat mij.
Ik ben alles wat je deed of zei.
Waar ik precies zit kan ik niet zeggen.
Het is te moeilijk uit te leggen.
Sterft je lichaam, leef ik nog.
Rarara, wat ben ik toch?
Lachen doe ik vaak.
Van kaak tot kaak.
Maar soms verstop ik mij achter mijn lach.
En hoop ik dat niemand de waarheid zag.
Dan verberg ik mijn verdriet.
Dat jij achterliet.
Opgelost in het niets.
Of toch iets.
Verzonken in gedachten.
Maar zie je, ik lachte.
Groots, neergeschreven op muren.
Waar iedereen naar mij kan gluren.
Maar klein zal ik blijven.
Met vele woorden weinig gezegd.
Maar toch wil ik groot zijn, echt.
Ze staan vaak op een lijn voor veel stil, maar niet voor mij.
Ze worden gemaakt in inkt zelfs uit hout en klei.
Het zijn net koorddansers soms staan ze op hun kop.
Of kan je ze niet lezen door de grote inktvlek erboven op.
Bekijk ze dus niet als saaie of bijeen geplakt als woorden.
Het blijven individuen die dansen op koorden.
Ze vertellen vaak verhalen.
En ze kunnen verschillen in andere talen.
Ik zit te staren naar dit nog steeds leeg blad.
Maar dan begint de int zich te vormen als woorden.
En deze in elk hun soorten.
Na enige tijd begint dit blad te leven.
En dit enkel door de woorden die erop staan geschreven.
Maar hoe hard ik ook in dit blad kan kerven.
De woorden zullen nadien, in stilte sterven.